Det var ein gong ...

Enkelte kveldar les vi både ei og to bøker ved leggetid for Vetle. Han elskar nemlig å bli lest og fortalt for. Nedanfor er kveldens spontanoppdikta historie. Den handlar om Anda Olaf. Anda Olaf er ein gjennomgangsfigur i våre oppdikta historier, som Ricki først byrja fortelje om for Ida då ho var lita. Eg har måtte trå til og overta forteljinga om Anda Olaf innimellom, så versjonane er nok ulike - og historiene likeså. Men Anda Olaf er den same: nemlig den einaste anda i heile verda som kan snakke - og han hjelper alltid barn han støter på! Nedanfor får du lese kveldens historie.

Anda Olaf i skogen

Det var ein gong ei and som heitte Anda Olaf. Ein gong Anda Olaf var i skogen og gjekk tur, høyrte han ei lita jente som ropte etter hjelp. «Hjelp! Hjelp!» ropte ho. Anda Olaf var ei snill og hjelpsom and, så han skunda seg fram mot lyden til han fann jenta.

«Hei!» sa Anda Olaf. «Var det du som ropte om hjelp?» Jenta ser overraska på Anda Olaf og gaper. «Kan du snakke?» utbryt ho. «Ja. Eg er den einaste anda i heile verda som kan snakke!» svarer Anda Olaf. Det syns jenta er flott, og ho fortel at ho er ute i skogen for å plukke blåbær, men at ho ikkje har funne noko. «Og så skulle eg setje meg ned her og ete brødskiva mi, men eg mista den ned. Og no er den full i tissemaur!» Ho peikar på brødskiva som har tusenvis av tissemaur på seg, og deretter mot ei maurtue like ved. «Eg har ei brødskive i ryggsekken min som du kan få», svarer Anda Olaf. Det vil jenta veldig gjerne, og ho takkar Anda Olaf for brødskiva. «Vil du at eg skal hjelpe deg å finne blåbær?» spør Anda Olaf. Ja, det vil jenta veldig, veldig gjerne ettersom ho sjølv berre har funne ei maurtue.

Dei leitar lenge og vel, heilt til dei kjem til ein bekk. Bekken er så brei at dei ikkje kan hoppe over. Men jenta har ein idé: dei kan ta ein lang kjepp og bruke den til å hoppe over elva med! Ja, dét syns Anda Olaf var ein god idé, så då gjer dei det. Først set jenta over. Ho tek lang rennfart og hoppar rett over elva. Anda Olaf følger hakk i hel. På den andre sida av bekken landar dei i eit hav av blåbær. Det er så mykje blåbær, at jenta og Anda Olaf plukkar og et heilt til dei er heilt blå i ansiktet av all bæra!

«Tusen takk for hjelpa!» seier jenta til Anda Olaf når han reiser seg.

«Berre hyggeleg!» svarar Anda Olaf og smiler, og går vidare inn i skogen på jakt etter nye eventyr. Kanskje er der fleire barn som treng hjelp ein stad?  

(For den som syns historia virkar kjent, så er forteljinga ein smule inspirert av boka "Bø og Bæ i skogen" av Olof Landström.)

Så e' det på 'an igjen

Vi prøver og feiler, igjen og igjen. Men ein gong må det vel gå? Er det denne gongen eg skal behalde motivasjonen? Eg håper det.

Mandag starta eg friskt med livsstilsendring. Flott ord på noko så enkelt som å redusere sukkerinntaket veldig. Her har det nemlig vore laurdag kvar dag i perioder, og unnskyldningane har florert. Framover blir det sunnare pålegg på knekkebrød og skiver, litt mindre av karbohydratane til middag (redusert mengde pasta/potet/ris/brød) og meir av grønsaker og kjøt, og éin melkerull til laurdagskosen. Det blir ikkje Grete Roede eller lavkarbo, men sunt kosthold med mykje grønt, litt frukt og ein dose fornuft. Det er mogleg eg tar i bruk Grete Roede sin vektklubb etter kvart, for å motivere meg sjølv til å halde fram. Der kan ein registrere matinntak, trening og sjå kor mykje kaloriar ein bør ete, kor mykje kaloriar ein har ete - og kva som eventuelt er blitt trent vekk. Eg treng motivasjon på å kome igang med trening, for det blir gjerne nedprioritert i den hektiske kvardagen! I dag har eg derimot fri, så om nokre straksar svettar eg meg ein tur ned på tredemølla og ellipsemaskina på Sprek og Blid, før eg handlar inn grønsaker til ein god lunsj etterpå!

Om noko er uoverkommeleg, prøv ein brownie-muffins!

Brownie-muffins er så godt, at etter ein bit av ein sånn, vil alt vere overkommelig. Det er iallfall nesten heilt sant. Ida Marie på 8 sa at brownie-muffinsane mine er verdens undergang-gode. Så gode at verda nesten går under for ein liten bit, da? Prøv! Her er oppskrifta:

Ingredienser:
2 egg
3 dl sukker
100 gram smelta margarin
1 ts vaniljesukker
3-4 ss bakekakao
2 dl kveitemjøl


Slik gjer du:
1. Pisk egg og sukker til eggedosis. Eg lar miksaren gå ei god stund, kanskje 10 minutt, medan eg førebur resten.
2. Smelt smøret.
3. Bland vaniljesukker, bakekakao og kveitemjøl i ein bolle.
4. Bland det tørre vekselvis med smøret oppi eggedosisen.
5. Fyll muffinsformer 2/3 fulle; eg bruker muffinsbrett - då blir muffinsane finare i fasong. Røra gir ca. 15 former.

Steikast midt i ovnen, på 200 grader i 13-15 minutt. Brownie-muffins skal vere harde utanpå og mjuke inni. Steiketid kan variere litt alt etter type ovn, så prøv deg fram.

Til slutt er det berre ein ting å sei: nyt! Fantastisk god til kaffe, te, melk - eller heilt for seg sjølv.

Oops, we did it again!

Vi har bestilt ferie. I vekesvis har eg kika rundt på nettet og leita etter feriehus innanlands, samt i Danmark, Frankrike og England. Engelske og franske feriehus nær ei strand freistar veldig! For kven ville ikkje feriert her?

Men så var det dette med transport ifht. pris. Eg ser litt mørkt på å skulle først ta fly eit par timar, for så å setje seg i bilen og køyre i ein god del timar til. Prisen på dei flotte feriehusa er ikkje så ille. Men så kjem flyreise for fem med, og helst ein bil som kan romme alle barna inkludert barneseter og bagasjen (les: 7-seter). Og så ligg det ein liten tanke bak i hovudet og surrar om at kanskje vi ikkje kan vere heilt sikre på om huset som er avbilda stemmer overeins med huset som møter oss. Og viss det er like flott, tør vi risikere å ta med ein 1-åring og 3-åring som helst vil klatre samtidig som dei vil hjelpe til med matlaging, pådekking, ete, pusse tenner og vaske seg? Nei, det må bli eit anna år. Kanskje ilag med nokon? 

Ein gong må det bli slik. Denne gongen fall valet ganske så overraskande på det same som i fjor: charter! Det er nesten så eg rødmar av klisjeen skandinavisk barnefamilie på ferie i Syden med andre skandinaviske barnefamiliar. Men til trass for dét, samt litt ukomfortable flyreiser, ekstremt mykje venting og dårleg informasjon på ein elendig flyplass på Kreta, så skal vi til eit koseleg familiehotell med garantert sol og varme. Og gurimalla så lettvindt det er! Vi møter opp på Flesland klokka 05.00 ein morgon i juli, og vips! så er vi her same formiddagen:

Ida gler seg så mykje at ho nesten ikkje klarer å tenke på anna for tida! Eg gler meg, eg også. Til gresk mat, gresk språk, sol og varme. Til reint hotellrom, null husarbeid og dekka frukostbord! Og ikkje minst til å nyte ein kald mythos og ein gyro med nasa i ei bok når freden har sunke seg og barna søv på kvelden. 

 

Det enkle er ofte det beste

Vi sit i bilen, Vetle og eg. Vi skal til barnehagen. Han sit og ser ut av vindauget, slik han ofte gjer. Han betrakter verda, slik 3-åringen gjer på sin måte. Vi har snakka ein god del om skyer før, kvifor dei er til og kva dei gjer. I dag er det overskya. Då kjem det:

- Hvor er solen?
- Sola er bak skyene, svarer eg.
- Viss vi vil ha sol, da må vi berre dytte vekk skyene da.
- Korleis skal vi gjere det da? spør eg.
- Vi må ha en lang stige. Eller vi kan hoppe høøøøyt på trampolinen. Da kan vi berre dytte vekk skyene, da.

Så enkelt. Da kan vi hente fram sola i morgon, tenker eg.

Sjå tilbake, sjå fram!

Eg veit at det er lenge sidan eg har vore aktiv på bloggen. Eg visste ikkje at det var heilt sidan august i fjor! Kanskje er det ikkje så mykje som har skjedd sidan då i det store perspektivet, men frå det vesle perspektivet skjer det jo utvikling frå månad til månad, og det er på bilder eller gjensyn med andre at vi ser at tida faktisk går fort:

August 2011: 

Elise blir plutselig smokkejente!

 

September 2011: 

Ida feirer 8-årsdag, 1 mnd forsinka.

 

Oktober 2011:

Vi hadde ein fin tur til Oppheim ved Voss,

på hytta til Laila og Ottar.

November 2011:

Rubens barnedåp!

Desember 2011:

God jul!

 

Januar 2012:

Godt nyttår frå fjæra på Tyssøy!

Februar 2012:

Elise 1 år og barnehagejente!

Her smakar ho kake for første gang - mm.

Mars 2012:

Vetle 3 år - i første barneselskapet sitt!

April byr på påskeferie - med besøk frå Sunnmøre. Først kjem Stian, Connie, Matheo og Ruben ein liten tur; dei mellomlandar i Bergen etter ei lang flyreise frå Singapore. Deretter kjem Anette og Ivar i påskehelga, då må det bli eggjakt på formiddagen. Det blir handballcup på Ida, og operasjon på Elise. Ein månad med mange hendingar!