Det enkle er ofte det beste

Vi sit i bilen, Vetle og eg. Vi skal til barnehagen. Han sit og ser ut av vindauget, slik han ofte gjer. Han betrakter verda, slik 3-åringen gjer på sin måte. Vi har snakka ein god del om skyer før, kvifor dei er til og kva dei gjer. I dag er det overskya. Då kjem det:

- Hvor er solen?
- Sola er bak skyene, svarer eg.
- Viss vi vil ha sol, da må vi berre dytte vekk skyene da.
- Korleis skal vi gjere det da? spør eg.
- Vi må ha en lang stige. Eller vi kan hoppe høøøøyt på trampolinen. Da kan vi berre dytte vekk skyene, da.

Så enkelt. Da kan vi hente fram sola i morgon, tenker eg.